Sahabe-i kiramın, sevmeli tamamını,
Hürmet ile anmalı, her birinin adını.
Çünkü Mevlâ onları Kur’anında övüyor,
Hadis-i şeriflerde şöyle buyuruluyor:
(Bir kimse Eshabımı baş tacı edip sever,
Cennette olur elbet onlarla hep beraber.
Eshabımın her biri, yıldıza benzer gökte,
Onlara tâbi olan, kavuşur hidayete.
Onları seven beni sevdiği için sever,
Beni sevmiş sayılmaz, onları sevmeyenler.
Eshabımı inciten, beni incitmiş olur,
Beni inciten ise, Rabbi incitmiş olur.
Eshabıma sövene, melekler eder lanet,
Hiçbiri kabul olmaz yapsa da çok ibadet.
Şefaat edeceğim mümin olan herkese,
Şefaat etmem asla eshabıma sövene.
Eshabım arasında zuhur edecek fitne,
Fakat onlarla olan sohbetim hürmetine.
Fitneye karışanlar mağfiret edilecek,
Eshaba dil uzatan, Cehenneme girecek.)