Ey nefsim, dünyada sonsuz kalınmaz,
Malın çok olsa da, murat alınmaz,
İmdadına koşan kimse bulunmaz,
Dünyaya güvenme, sonu virandır.
Hâlıkın dururken, mahlûka tapma!
Şeytana uyup da, yolundan sapma!
Haramlara dalma, yanlış iş yapma!
Dünyaya güvenme, sonu virandır.
Azık topladın mı yola çıkmaya?
Işık edindin mi aydınlanmaya?
İki melek gelir sual sormaya,
Dünyaya güvenme, sonu virandır.
Ölünce, çözülür belin, kuşağın,
Gözüne görünmez, oğlun, uşağın,
Yakasız kefendir, örtün, döşeğin.
Dünyaya güvenme, sonu virandır.
Dairen, araban arkada kalır,
Ummadığın gelir, hepsini alır,
El yer, içer, hesap senden sorulur,
Dünyaya güvenme, sonu virandır.
Münker, Nekir gelir, çınarlar gibi,
Sorguya çekerler, gök gürler gibi,
Haydi, cehenneme gir derler gibi,
Dünyaya güvenme, sonu virandır.
Cehennemin, yedi türlü yapısı,
Her birinin ateştendir kapısı,
Seksen yıllık yoldan gelir kokusu,
Dünyaya güvenme, sonu virandır.
Kelimeler:
Viran: Yıkık, harap
Hâlık: Her şeyi yaratan, Allahü teâlâ
Mahlûk: Yaratık
Münker, Nekir: Kabirde sual soran melekler