Bilmek gerek gerçeği,
Mümin Mevlâ’yı sever.
Her yerde binlercesi,
Canını vermek ister.
Her şeyimle seveyim,
Yoluna can vereyim,
Nicesini göreyim,
Zavallı boyun eğer.
Sormalı kâmil ere,
Nedir bu derde çare?
Kul, dosta nasıl ere?
Düşmanla sohbet eder.
Âşık, nefsine uymaz,
Canını verse doymaz,
Kim ki canına kıymaz,
Bil yalan dava eder.
Akar gözünden yaşı,
Dinmeden ağrır başı,
Feryat figandır işi,
Bilinmez nere gider.
Neden çıkar yokuşa!
Ömrü gidiyor boşa!
Hazırlığı yok kışa,
Dünya kaygısı güder.
Eşrefoğlu Rumi