Şu göz ki seni gördü,
O kime nazar ede?
Şu can ki seni sevdi,
Tende ne karar ede?
Düşer âşık aşkına,
Derdine yanıp dura,
Görmek dermandır ona,
Doktor ne tımar ede?
Aşkın ezeli yeri,
Kalmaz asla hiç geri,
Duyan âşık, haberi,
Yokluğu şikâr ede.
Sen bir gani sultansın,
Canlar içinde cansın,
Canlara da canansın,
Dil nasıl ikrar ede.
Gerçek şaha kul olan,
Gönlünü sana salan,
Seni kendinde bulan,
Nereye sefer ede?
Bu çeşniyi tadana,
İçmeli kana kana,
Derdine düşen cana,
Hekim ne tımar ede?
Bu sırları duyanı,
Eğer âşıksa canı,
Açıldı cevher kanı,
Alana haber ede.
Yunus der ki bu ara,
Hazret’e yüzü kara,
Müflistir yoktur para,
Neyiyle pazar ede?
Kelimeler:
Çeşni: Yiyeceğin ve içeceğin tadı
Şikâr: Ganimet