Şöyle bir bak geriye!
Göresin kabirleri.
Taş olan da eriye,
Görünce bu hâlleri.
Hani nerde malları?
Gör nicedir hâlleri,
Beyaz gömlek giymişler,
Onun da yok yenleri.
Dünya benim demişler,
Köşkü beğenmemişler,
Kabri ev edinmişler,
Taşla dolmuş üstleri.
Artık eve girmeye,
Hiçbir yere varmaya,
Bu beyliği bulmaya,
Geçmiştir devranları.
Gitmiş şirin sözlüler,
Görülmez ay yüzlüler,
Hani ela gözlüler?
Belirmez nişanları.
Kapısı yok girecek,
Yemeği yok yenecek,
Işığı yok görecek,
Gecedir gündüzleri.
Bunlar bey ve serdardı,
Nice kölesi vardı,
Yunus bak rol değişti,
Şah oldu köleleri.