Osmanlı padişahlarının otuz üçüncüsü, İslam halifelerinin doksan sekizincisidir. Babası, Abdülmecid Handır. 1840 da İstanbul’da doğdu.

Babasının 25 Haziran 1861’de vefatından sonra Abdülaziz Han padişah olunca, veliaht oldu. Nezaketi, kibarlığı, çağına göre bilgisi ve yumuşak huyluluğu ile sevildi. Amcası Abdülaziz Hanın 1863 Mısır ve 1867 Avrupa seyahatlerine katıldı. Bu gezilerde davranışları ile Osmanlı hanedanının asaletini temsil ederek takdir topladı. Veliaht Murad, 30 Mayıs 1876 tarihinde Sultan Abdülaziz Hanın hal’ edilmesiyle Osmanlı Sultanı ilan edildi. 4 Haziran 1876 da Abdülaziz Hanın feci şekilde şehit edildiğini ve annesi Pertevniyal Sultana çok çirkin işkenceler yapıldığını işiten Sultan Murad Hanın üzüntüden ve bu felaket yolunun sonunu düşünmekten aklı bozuldu. Üzüntüden hastalığının artmasında doktor Capoleone’nin cahilane ve yanlış teşhis ve tedavisinin mühim rolü oldu. Beşinci Murad Han bu hasta haliyle ihtilalcilerin kuklası haline getirilip, Avrupa’da belirli odakların devleti ve İslamiyet’i yok etmek için hazırladıkları yıkıcı planları tatbik edilmek istendiyse de kardeşi İkinci Abdülhamid Han bunların önüne geçti. 31 Ağustos 1876 da hal’ edilen ve doksan üç gün saltanat süren Beşinci Murad Han, Osmanlı sultanlarının en az padişahlık yapanıdır.

Saltanattan hal’inden sonra, ailesiyle Çırağan Sarayına yerleştirilen Beşinci Murad Hanın hastalığı sonradan iyileşti. Vaktini okumak ve torunlarını okutmakla geçiren Murad Han, kardeşi Sultan Abdülhamid Hanın nazikane hatır sormasını, daima teşekkürle cevaplandırırdı. 29 Ağustos 1904 tarihinde vefat eden Beşinci Murad Han, İstanbul’da Yeni Camideki türbeye defnedildi.